Stel je voor: je landt op Zaventem, beschikt over alle nodige papieren, je hebt zin om aan je studies te beginnen maar wordt onmiddellijk naar een verhoorkamer gebracht, kritisch ondervraagd en uiteindelijk naar een gesloten centrum gestuurd.
Zonder proces of recht op wederwoord. Zonder dat hier een grond voor is.
Het overkwam Junior Wasso in september vorig jaar, hier in België, onder onze neus.
Zo’n behandeling laat littekens na en toont aan in hoeverre het Belgische grensbeleid aan willekeur onderhevig is.
Ik slaap nog altijd slecht en krijg psychologische begeleiding.
“De politie bracht me naar een gesloten centrum, waar ik zeventien dagen verbleef. Ik begreep niet waarom ik daar zat. Ik kwam naar België om mijn studies aan de UCL (Université Catholic de Louvain-la-Neuve) te beginnen en werd verwacht door mijn zus die er al woonde", vertelt Junior Wasso.
"De politie probeerde mij drie keer op een vliegtuig naar Kinshasa te zetten, maar ik weigerde. Uiteindelijk werd ik vrijgelaten en nu ben ik student zoals vele anderen. Maar ik slaap nog altijd slecht en krijg psychologische begeleiding”, aldus Junior Wasso.
