Zondag in Katowice. Vandaag is het conferentiecentrum gesloten, de onderhandelingen van de eerste week zitten er op.
Toch is het een drukke dag. Eerst gingen we samen met de grote groep jonge vrijwilligers van de lidorganisaties van CIDSE naar de kathedraal, waar de aartsbisschop voorging in een viering waarin de klimaattop verbonden werd aan de oproep van de encycliek Laudato Si'. Ook aanwezig waren de pelgrims die de afgelopen weken dwars doorheen Europa richting Katowice waren gestapt.
Allemaal trouwe supperters, die hun aanmoedigingen voor het gebeuren hier in Polen niet spaarden. Maar of ze ook waar voor hun geld kregen? Tot nu toe niet echt.
Analysten aan het woord
Na de viering trokken de deelnemers naar een uitwisseling met lokale groepen, terwijl wij naar een nabijgelegen conferentiezaal gingen waar het Climate Action Network (CAN) een overzicht gaf van de stand van zaken in de onderhandelingen, en de strategie bepaalde voor de komende week.
Kort gezegd, kwam de analyse hier op neer: heel wat landen hebben een prioriteit gemaakt van het onderhandelen van het Paris Rulebook, de vele uitvoeringsregels die duidelijk moeten zijn om in 2020 de opstart van het Akkoord van Parijs te kunnen maken.
De klimaattop in Polen moet meer afleveren dan een handboek voor de uitvoering van het Akkoord van Parijs
Maar we kunnen niet tevreden zijn met een klimaattop die enkel de regels afspreekt. Het rapport van het IPCC over de 1,5°C-limiet was alarmerend genoeg om méér te willen.
Er moet dringend meer ambitie komen om de uitstoot terug te dringen en de omschakeling te maken, nog voor 2020.
En een goede financiering is deel van die ambitie. Dus moet ook daar een tandje bijgestoken worden. Niet enkel de afgesproken 100 miljard dollaar per jaar vanaf 2020. De bijdragen moeten nu al omhoog.
En in 2020 moeten de landen met nieuwe, verbeterde nationale klimaatplannen komen, die de emissiekloof dichten en de 1,5°C-limiet als leidraad nemen.
wat doen de ministers?
Veel zal afhangen van de komende week, als de ministers aansluiten bij de klimaattop, en de 'technische' onderhandelingen aangevuld worden met 'politieke'. Het is duidelijk dat de meeste belangrijke agendapunten van COP 24 nog niet in de eindfase zitten en dat er de komende week nog heel wat verschuivingen kunnen komen.
Wordt klimaat dan toch een prioriteit in ons land?
Met deze bagage op zak, konden we opnieuw aansluiten bij het vrijwilligersprogramma. Voor hen was het de laatste avond in Polen, en tijdens de maaltijd kregen ook zij per taalgroep een stand van zaken in de onderhandelingen.
In de Belgische delegatie was natuurlijk ook het aantreden van Michel II, en de mededeling dat 'klimaat' een van de drie prioriteiten wordt, een gespreksonderwerp. "We gaan duidelijk maken dat we het sterke signaal van de klimaatmars gehoord hebben," lazen we in de mededeling van de premier in de pers. Het gaf aanleiding tot voorzichtig optimisme in de groep: "onze oproepen zijn dan misschien toch niet in dovemansoren gevallen".
