Kan ik verwonderd, genietend, dankend in het leven staan?
"Het is een terugkeer naar de eenvoud die het ons mogelijk maakt stil te staan om te genieten van de kleine dingen."
Uit de encycliek Laudato Si'
Het gaat over de overtuiging dat “minder meer is”. De constante opeenstapeling van mogelijkheden om te consumeren leidt het hart immers af en verhindert om ieder ding en ieder moment te waarderen. Sereen iedere werkelijkheid tegemoet treden, hoe klein die ook is, opent voor ons echter veel meer mogelijkheden voor begrip en persoonlijke ontplooiing. De christelijke spiritualiteit houdt voor om te groeien in soberheid en in staat te zijn om met weinig tevreden te zijn. Het is een terugkeer naar de eenvoud die het ons mogelijk maakt stil te staan om te genieten van de kleine dingen, te danken voor de mogelijkheden die het leven biedt, zonder ons te hechten aan wat wij hebben of te treuren om wat wij niet bezitten. Dit vereist het vermijden van de dynamiek van overheersing en pure opeenstapeling van genoegens.
(Laudato Si' 222)
Appel
"Als je een appel eet,
doe het dan zo
dat hij er zelf deugd aan beleeft."
Veel jaren geleden
gaf een spreker ons deze tip mee,
tijdens een weekend met de jeugdbeweging,
Eerlijk gezegd:
toen vond ik het nogal vergezocht,
en zelfs bizar.
Zeker vanuit het standpunt van de appel.
Hoe kan je opgegeten worden,
en er zelf deugd aan beleven?
Ik was duidelijk nog te jong
om het te begrijpen.
Maar zie:
na al die jaren zit die ene tip
nog stevig in mijn herinnering gebeiteld.
Als een popup verschijnt hij in mijn gedachten,
telkens als ik het zie:
het vanzelfsprekend openscheuren van verpakkingen
van diepvriespizza's,
van kaas en charcuterie,
van individuele porties boter, confituur of choco,
het gedachteloze kauwen
op de kant-en-klare maaltijden,
op chips, koekjes, chocolaatjes, snoepjes,
op yoghurt met fruitsmaak,
op gezonde snacks -of wat daar moet voor doorgaan-
Kan je dat allemaal eten
op zo'n manier
dat het voedsel er zelf deugd aan beleeft?
Waar is de geur van omgewoelde aarde,
de verwondering om wat kiemde, groeide, rijpte,
het feestelijk gevoel bij de oogst,
het eerbiedig proeven van de eerste radijs, vers uit de grond,
de tranen in je ogen bij het pellen van een ajuin,
de aandachtige eerste beet in de pasgeplukte zoetzure appel?
Kies lokaal
De eigen voedselkeuzes vormen niet alleen een belangrijk onderdeel van het klimaatplan van een gezin of een groep. Ze zijn ook een hefboom om te werken aan een toekomst voor alle mensen, met respect voor de aarde en al wat leeft. Meer info op www.kieslokaal.be.
