De start was een gezinsviering in de geloofsgemeenschap Sint Lucia in Begijnendijk die zich liet inspireren door het pauselijk Laudato Si’.
We wilden het hebben over ‘zorg voor de Schepping’ en namen de boodschap uit Laudato Si’, paus Franciscus’ encycliek uit 2015, als leidraad voor onze gezinsvieringen omdat we zorgen voor ons klimaat, voor de aarde, voor de dieren, voor de bloemen, voor de natuur, … alsook voor onszelf en voor de andere mensen. Omdat het onze taak als christen is om zorg te dragen voor Gods Schepping.
In de inleiding tot de viering verwezen we naar Franciscus van Assisi die als zoon van een rijke stoffenkoopman alles had wat zijn hartje begeerde … maar zich toch niet gelukkig voelde. Een ontmoeting met een melaatse veranderde zijn leven. Geluk werd gevonden in de ontmoeting met een arme, zieke man. En deze Franciscus werd iemand die dicht bij de natuur ging leven. En zo belanden we onvermijdelijk bij Franciscus’ lofzang op de natuur, het Zonnelied.
Pastor David paste voor de homilie de lezingen in die we hebben gehoord in het kader van de encycliek Laudato Si, echter zonder zich verder te verdiepen in de encycliek op zich. De oproep die erin vervat zit, en vooral, wat wij zelf kunnen doen om de encycliek en de oproep van paus Franciscus ter harte te nemen, vormde het onderwerp van Davids betoog, mooi aangepast met oog op een kindvriendelijke viering.
Het vervolg: vanuit het zonnelied naar een boomplanting
David richtte zich tot de catechisten om in een volgende bijeenkomst met de vormelingen het Zonnelied eens onder de aandacht te brengen. “Wie weet kunnen Franciscus van Assisi en zijn Zonnelied een interessante aanzet zijn om tijdens de catechese het thema van vandaag verder uit te diepen”, luidde zijn uitnodiging aan vormelingen en catechisten.
Pastor David wenste de aandacht te vestigen op de oproep van paus Franciscus aan alle christenen om de zorg voor de Schepping ernstig te nemen, meer nog, om de mouwen op te stropen en actie te ondernemen om de natuur een handje te helpen.
“Vergeef ons als we Uw cadeau niet waarderen en de aarde niet goed behandelen”, klonk het nog iets eerder in het vergevingsmoment.
“Straks gaan we de daad al bij het woord voegen“, verraste David zijn vele toehoorders. “Na de viering gaan we twee bomen planten naast de kerk: een notenboom en een appelboom. Meester Stijn heb ik voor de viering al zien zwoegen met een spade om twee putten te spitten en Pater Marcel heb ik gevraagd om straks te helpen met het planten van de bomen”, klonk David vol enthousiasme.
Een langer traject
“Maar hier houdt het niet op”, vervolgde David, “we gaan er een langer traject van maken. In de volgende gezinsvieringen gaan we telkens iets nieuws doen om te blijven denken aan onze opdracht om Gods Schepping goed te beheren.”
De aanwezige kinderen én volwassenen knikten instemmend. We zijn er dus klaar voor!
Karina Aerts en Marcel Deroover
Met toestemming overgenomen van het verslag op Kerknet
